Wednesday, 27 October 2010

သိပ္ခ်စ္တယ္ မ ကုိ


ေတြ႔ဆံုျခင္းဆိုတာခြဲခြာဖို႔အတြက္ေရွ႔ေျပးတစ္ခုလို႔
ေက်းဇူးျပဳျပီးကၽြန္ေတာ္လက္မခံပါရေစနဲ႔။

သူကအစအေနာက္သန္ေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္ကအထအနေကာက္တတ္ေတာ့
တစ္ခါတစ္ေလသူ႔အေပၚစိတ္တိုမိတယ္။

သူန႔ဲပက္သက္လာရင္နည္းနည္းကေလးမွ အမွားအယြင္းဆုိတာမရွိေစခ်င္ဘူး။

ေသခ်ာတာတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္တယ္။

ဖုန္းထဲကသူ႔စကားသံေလးကိုကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တယ္။

သူနဲ႔ပက္သက္လာရင္သူ႔ပခံုးေပၚကလြယ္အိတ္ေလးကအစကၽြန္ေတာ္ခ်စ္လို႔ရတယ္။

ရီလိုက္ရင္မ်က္လံုးေလးေမွးစင္းသြားတဲ့သူကအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။

အၿမဲတမ္း အနမ္းေတြေပးေလ့ရွိတဲ ့ခ်စ္သူ ကုိ သိပ္ခ်စ္တယ္

သူနဲ႔ေတြ႔ဆံုရတဲ့ဒီလိုေန႔ရက္ေတြတိုင္းဟာကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့တကယ့္ကိုေရႊေရာင္ေန႔ရက္ေတြပါပဲ။

မနက္ဖက္ေက်ာင္းကိုသြားရင္    ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းေတြေပၚျဖတ္သြားရတိုင္းသူ႔ကိုသိပ္သတိရတယ္

ညေနက်ရင္ျပန္ေတြ႔ရမွာပဲဆုိတာသိထားေပမယ့္ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကသူ႔ကိုသိပ္လြမ္းေနမိတယ္ေလ။

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္တစ္ေန႔မေတြ႔ရရင္မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာပဲ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္သံေယာဇဥ္ေတြ တြယ္မိခဲ့ၾကတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္တို႔ႏွစ္ေယာက္မခြဲေၾကးေနာ္။

No comments:

Post a Comment