Thursday, 11 November 2010

ခ်စ္သူဖတ္ဖုိ ့

ခ်စ္တယ္

အႏုျမဴစစ္ႀကီးျဖစ္မျဖစ္ထက္
ေမာင္က မကုိ ခ်စ္ဖုိ ့ပဲ အေရးႀကီးေနမိတယ္။ 
ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ရဲ႕ က်ဆံုးမႈထက္
ဘံုစနစ္နဲ႕ မ ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတတ္သူေတြကိုပဲ
စိတ္ညစ္ေနမိတယ္။

သစ္ရြက္လႈပ္ရင္လည္းခ်စ္တယ္။
သက္ဆင္ မရွိေတာ့ရင္လည္းခ်စ္တယ္။
ေမာင့္ႏွလံုးသားကို မဲေပးသူမရွိလည္း
လမ္းမလြတ္ေပမယ့္ နတ္ရဲတဲ့သစ္ပင္လို
ေပကပ္ရွင္သန္ရင္းခ်စ္တယ္။

ေလးျဖဴသီခ်င္း မဆိုေတာ့လည္း
ေမာင္က မကို ခ်စ္ေနမွာပါပဲ
တို႕ၿမဳိ႕ေလးကို လူမုန္းမ်ားေနလည္း
ခ်စ္တယ္။
ဆူနာမီနဲ႕နီးကပ္ ..ကက္ထရီနာလို
အဆံုးရႈံးမ်ားေစတတ္လည္း ခ်စ္မယ္။
တိုနီမက္ေဗး ကြယ္လြန္ၿပီးလည္း
ေမာင္က မ ကို ခ်စ္ေနခဲ့တယ္။

မ ကိုခ်စ္ေနရမယ္ဆို
အေမရိကန္အမုန္းသမားလည္း ျဖစ္ခ်င္တယ္
အီရတ္က အေသခံဗံုးတစ္လံုးလည္း ျဖစ္မယ္
ႀကဳိးေပးခံရမယ့္ ပင္လယ္ဓားျပေတြထဲလည္း
ေမာင္၀င္ေရာက္ တန္းစီျပရဲပါတယ္။

ခ်စ္ရတာမေမာပါဘူး အခ်စ္ရယ္
အလင္းမဲ့ ညေတြမ်ားလို႕ လမ္းမွားမွားေနတာကပဲ ခက္ခဲ။
ပဲရစ္မင္းသားလိုလည္းခ်စ္တယ္၊ ထရုိဂ်င္ျမင္းရုပ္ႀကီးလိုလည္းခ်စ္တယ္။
မ  ကိုရဖို႕အတြက္ဆို ေရနံေစ်းေတြတက္ေနလည္း
ၾကက္ဆူဆီနဲ႕ခုတ္ေမာင္းရင္း
အဖာအေထးမ်ားခဲ့တဲ့ လမ္းေဟာင္းႀကီးအတိုင္း
ခ်စ္မယ္။

ရွိသမွ်ပုံၿပီးခ်စ္တယ္..း)

No comments:

Post a Comment