ေကာင္ေလးေတြ၊ေကာင္မေလးေတြ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ မခ်တမ္းေျပာေနၾကတဲ့ ၁၅၀၀အခ်စ္ဆုိတာ ဘာကုိေျပာပါသလဲ။ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းရွင္းျပခ်င္တယ္။ကုိယ္ေျပာတဲ့ စကားရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ကုိသိေစခ်င္တယ္။
အမွန္တကယ္ေတာ့ ၁၅၀၀အခ်စ္ဆုိတာ..
၁။သဗၺစိတၱသာဓာရဏ ေစတသိက္ ၇ ပါး
၂။ပကိဏ္းေစတသိက္ ၆ ပါး
၃။ပါပဇာတိေစတသိက္ ၁၄ ပါး
၄။ေသာဘဏေစတိသိက္ ၂၀ ပါး
၅။၀ီရတီေစတသိက္ ၃ ပါး
၆။အပၸမညာေစတသိက္ ၂ ပါး
စတဲ့ ေစတသိက္ ၅၂ပါးကုိ နာမ္တရား တပါးနဲ႔ ေပါင္းေတာ့ ၅၃ ရတယ္။
အဲဒီ့ရတဲ့ ၅၃ ကုိ နာမ္ေတပညာငါးဆယ္သံုးပါး လုိ႔ ေခၚတယ္။
အဲဒါ့ကုိ နိပၹႏၷ႐ုပ္(ေခၚ)ဇာတိ႐ုပ္ ၁၈ ပါးနဲ႔ ထပ္ေပါင္းတယ္။အဲဒီ့ထပ္ေပါင္းလို႔ရလာတဲ့ ၇၁ ပါးကုိ
ေတဘုမၼကသခၤါရတရားလုိ႔ ေခၚတယ္။
အဲဒါကုိ လကၡဏာတရား ၄ ပါးနဲ႔ ထပ္ေပါင္းေတာ့ ၇၅ ပါး ရတယ္။
ၿပီးရင္ အဲဒါကုိ အဇၩတၱ(အတြင္း)၊ဗဟိဒၶ(အျပင္)သႏၲာန္ႏွစ္ပါး နဲ႔ ေျမႇာက္လုိက္ေတာ့ ၁၅၀ ရလာတယ္။
အဲဒါကုိမွ ကိေလသာ ၁၀ပါးနဲ႔ထပ္ေျမႇာက္လုိက္ေတာ့ ကိေလသာတရားေပါင္း ၁၅၀၀ ဆုိတာ ထြက္လာတယ္။
အဲဒါကုိ အလြယ္မွတ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ နာမ္-နိ-လက္-ခံ။ဒြိသ႑ာန္ႏွင့္ေျမႇာက္၊ၿပီးေသာ္ ကိဆယ္ပါးႏွင့္ျပန္ေရာေသာ္
ရလာ ၁၅၀၀ ဆုိၿပီး အလြယ္မွတ္ထားႏုိင္ပါတယ္။
အက်ယ္ကေတာ့…သဗၺစိတၱသာဓာရဏ ဆုိတာ စိတ္အားလံုးနဲ႔ဆက္ဆံတာကုိ ေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။
သဗၺစိတၱသာဓာရဏ ေစတသိက္ ၇ ပါးကေတာ့
ဖႆ၊
ေ၀ဒနာ၊
သညာ၊
ေစတနာ၊
ဧကဂၢတာ၊
ဇီ၀ိတိေျႏၵ၊
မနသိကာရ တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ပကိဏ္း ဆုိတာ စိတ္အားလံုးနဲ႔မဟုတ္ဘဲ တစ္ခ်ိဳ႕စိတ္မ်ားႏွင့္သာ ဆက္စပ္ေသာ္ေၾကာင့္ ပကိဏ္းလို႔ ေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။ပကိဏ္း ၆ ပါးကေတာ့
၀ိတတ္၊
၀ိစာရ၊
အဓိေမာကၡ၊
၀ီရိယ၊
ပီတိ၊
ဆႏၵ တုိ႔ျဖစ္ၿပီး အဲဒီ့ႏွစ္ခုေပါင္းကိုေတာ့ အညသမာန္းေစတသိက္ ၁၃ပါးလို႔ ေခၚပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ခုဟာ အေကာင္းေရာ၊အဆုိးေရာႏွစ္မ်ိဳးလံုးနဲ႔ ယွဥ္တဲြေနတာေၾကာင့္ အညသမာန္းလုိ႔ ေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီ့မွာမွ ဖႆမွာ ၆ပါး၊ေ၀ဒနာက ၆မ်ိဳး၊သညာက ၆မ်ိဳးနဲ႔ ထပ္ခဲြထားတာေတြရွိပါေသးတယ္။
ပါပဇာတိေစတသိက္ ၁၄ ပါးကုိေတာ့ အကုသုိလ္ေစတသိက္လုိ႔လည္း ေခၚပါတယ္။ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီ့လုိေခၚရသလည္းဆုိရင္ အကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ေပၚေစေအာင္ လံႈေဆာ္ေပးလုိ႔ အကုသုိလ္ေစတသိက္ေတြလုိ႔ ေခၚတာျဖစ္ပါတယ္။ဘာေတြလည္းဆုိေတာ့
ေမာဟ၊
အဟိရိက (ကာယဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္ျခင္း)၊
အေနာတၱပၸ(ကာယဒုစ႐ုိက္မွ မလန္႔ျခင္း)၊
ဥဒၡစၥ(စိတ္၏ မၿငိမ္သက္ျခင္း၊ျပန္႔လြင့္ျခင္း)၊
ဒိ႒ိ(မွားေသာ ႐ႈ႕ျမင္ျခင္း၊ႏွလံုး သြင္းျခင္း)၊
မာန၊ေဒါသ၊ဣႆာ(သူတစ္ပါးခ်မ္းသာတာကုိ မနာလုိျခင္း)၊
မစၦရိယ(မိမိစည္းစိမ္ကုိ လွ်ိဳ႕၀ွက္ျခင္း၊၀န္တုိျခင္း)၊
ကုကၠဳစၥ(လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒုစ႐ုိက္၊မလုပ္ လုိက္ရတဲ့ သုစ႐ုိက္တုိ႔ကုိ ျပန္ေျပာင္းေတြးၿပီး စုိးရိမ္ပူပန္ျခင္း၊ေနာင္တရျခင္း)၊
ထိန(စိတ္ေလးလံထုိင္းမိႈင္းျခင္း)၊
မိဒၡ(ေစတသိက္၏ မတည္တံ့ မခုိင္ၿမဲျခင္း)၊
၀ိစိကိစၦာ(ဒြိဟျဖစ္ျခင္း၊ယံုမွားသံသယျဖစ္ေနျခင္း)တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေသာဘဏေစတိသိက္ ၂၀ ပါး၊၀ီရတီေစတသိက္ ၃ ပါး၊အပၸမညာေစတသိက္ ၂ ပါးတုိ႔အားလံုးေပါင္းကုိ ကလ်ာဏဇာတိ ေစတသိက္လုိ႔ ေခၚတယ္။ေသာဘနစိတ္အားလံုးနဲ႔ဆုိင္တာမုိ႔ေသာဘနသာဓာဂရဏလုိ႔ ေခၚတယ္။ဘာေတြလည္းဆုိေတာ့
သဒၶါ(ဘုရားစတဲ့ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ေပၚမွာ စိတ္ကုိထားျခင္း)၊
သတိ(ေကာင္းမႈကုသုိလ္အာ႐ံုေတြအေပၚမွာ ေအာက္ေမ့သတိရေစျခင္း)၊
ဟိရီ(ကာယဒုစ႐ုိက္မွ ရွက္ျခင္း)၊
ၾသတၱပၸ(ကာယဒုစ႐ုိက္မွ လန္႔ျခင္း)၊
အေလာဘ၊
အေဒါသ၊
အေမာဟ၊
တၾတမဇၩတၱတာ(အလယ္အလတ္သေဘာထားမႈ)၊
ကာယ ပႆဒိၶ(ကုိယ္၏ၿငိမ္းေအးမႈ)၊
စိတၱပႆဒိၶ(စိတ္၏ၿငိမ္းေအးမႈ)၊
ကာယလဟုတာ(ကုိယ္၏ ေပ့ါပါးမႈ)၊
စိတၱလဟုတာ(စိတ္ေပါ့ပါးမႈ)၊
ကာယမုဒုတာ (ကုိယ္ႏူးညံမႈ)၊
စိတၱမုဒုတာ(စိတ္ႏူးညံ့မႈ)၊
ကာယကမၼညတာ(ကုိယ္အမႈ၌ ခုိင္ခံမႈ)၊
စိတၱကမၼညတာ(စိတ္အမႈ၌ ခုိင္ခံမႈ)၊
ကာယပါဂုညတာ (ကုိယ္ကၽြမ္းက်င္မႈ)၊
စိတၱပါဂုညတာ(စိတ္ကၽြမ္က်င္မႈ)၊
ကာယု ဇုကတာ(ကုိယ္ေျဖာင့္မတ္မႈ)၊
စိတၱဇုကတာ(စိတ္ေျဖာင့္မတ္မႈ) တုိ႔ပဲ ျဖစ္တယ္။အဲဒီ့၂၀ကုိ ကလ်ာဏဇာတိေစတသိက္လုိ႔လည္း ေခၚတယ္။
(အဲဒီ့မွာ ဟီရိႏွင့္ၾသတၱပတရားအက်ယ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတဲ့ ယခင္ပုိ႔စ္ေတြမွာ ဖတ္ရႈ႕ႏုိင္ပါတယ္။)
၀ိရတီဆုိတာ ေစာင့္ဆည္းျခင္း၊ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းသေဘာကုိ ေျပာတာ ျဖစ္တယ္။၀ိရတီ ၃ပါးက
သမၼာ၀ါစာ(၀စီဒုစ႐ုိက္ေလးပါးမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း)၊
သမၼာကမၼႏၲာ(ကာယဒုစ႐ုိက္သံုးပါးမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း)၊
သမၼာ အာဇီ၀(၀စီဒုစ႐ုိက္၄ပါး၊ကာယဒုစ႐ုိက္၃ပါးမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း)တုိ႔ပဲ ျဖစ္တယ္။)
ဘယ္သတၱ၀ါရယ္လုိ႔ အမည္သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိတဲ့အထိ က်ယ္ျပန္႔တာမုိ႔ အပၸမညာ လုိ႔ ေခၚတယ္။ဘာေတြလည္းဆုိေတာ့ က႐ုဏာ(ဆင္းရဲတဲ့သူေတြကုိျမင္က သနားျခင္း)၊
မုဒိတာ(ခ်မ္းသာေသာသူမ်ားကုိ ျမင္က ၀မ္းေျမာက္ျခင္း)တုိ႔ပဲ ျဖစ္တယ္။
ျဗဟၼစုိရ္တရား(၄) ပါးကုိလည္း အပၸမညာလုိ႔လည္း ေခၚတယ္။
အဲဒါေတြကုိ နာမ္တရားတစ္ခုနဲ႔ေပါင္းၿပီး နိပၹႏၷ႐ုပ္(ေခၚ)ဇာတိ႐ုပ္ ၁၈ ပါးနဲ႔ထပ္ေပါင္းတယ္။
အဲဒီ့ဇာတိ႐ုပ္ ၁၈ ပါးကေတာ့
မဟာဘုတ္(၄)ပါး၊
၀တၱဳ႐ုပ္(၆)ပါး၊
ေဂါစရ႐ုပ္(၄)ပါး၊
ဘာ၀႐ုပ္(၂)ပါး၊
ဇီ၀ိတ(အသက္)႐ုပ္-၁ပါး၊
အာဟာရ(အစာ)႐ုပ္-၁ပါးတုိ႔ပဲ ျဖစ္တယ္။
မဟာဘုတ္(၄)ပါးကေတာ့
ပထ၀ီ(ေျမဓာတ္)၊
အာေပါ(ေရဓာတ္)၊
၀ါေယာ(ေလဓာတ္)၊
ေတေဇာ(မီးဓာတ္)တုိ႔ပဲ ျဖစ္တယ္။
၀တၱဳ႐ုပ္(၆) ပါးကေတာ့
စကၡဳ၊
ေသာတ၊
ဃာန(ႏွာေခါင္း)၊
ဇိ၀ွာ(လွ်ာ)၊
ကာယ(ကုိယ္)၊
ဟဒယ(ႏွလံုး)တုိ႔ပဲ ျဖစ္တယ္။
ေဂါစရ႐ုပ္(၄)ပါးကေတာ့
႐ူပ(အဆင္း)၊
သဒၵ(အသံ)၊
ဂႏၶ(အနံ႔)၊
ရသ(အရသာ)တုိ႔ပဲ ျဖစ္တယ္။
ဘာ၀႐ုပ္(၂)ပါးကေတာ့ ဣတိၴဘာ၀႐ုပ္(မိန္းမ၏အသြင္၊ပုံသဏၭာန္)
ပုမၻာ၀႐ုပ္(ေယာက္က်ားရဲ႕အသြင္၊ပံုသဏၭာန္)တုိ႔ပဲျဖစ္တယ္။
လကၡဏာ႐ုပ္တရား(၄)ပါးကေတာ့
ဥပစယ(႐ုပ္တုိ႔၏ ျဖစ္ေပၚျခင္း)၊
သႏၲတိ(႐ုပ္တုိ႔ရဲ႕ျဖစ္စဥ္)၊
ဇရတာ(႐ုပ္တုိ႔ရဲ႕ အုိမင္းရင့္ေရာ္ျခင္း)၊
အနိစၥတာ(႐ုပ္တုိ႔ရဲ႕ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္း)တုိ႔ပဲ ျဖစ္တယ္။
ကိေလသာ(၁၀)ပါးကေတာ့
ေလာဘ၊
ေဒါသ၊
ေမာဟ၊
မာန၊
ဒိ႒ိ၊
၀ိစိကိစၦာ၊
ထိန၊
ဥဒၥစၥ၊
အဟိရိက၊
အေနာတၱပၸ တုိ႔ပဲ ျဖစ္ၾကတယ္။
No comments:
Post a Comment